مرا همانطور که هستم بپذیر
چون با تغییر من هیچ چیز به حالت اول خود برنمی گردد
مرا ازاینکه نیستم تلخ مگیر
بذار برایت آنی باشم که هستم
مرا دور ازخودت ندان ،چراکه دورترازتو غروب است و انتهای غروب تاریکی
مرا ازخودت دور مکن که دوری موجب فواصل طولانی ست که گاهی هیچ وقت به انتهای خط نخواهی رسید
مرا همانطورکه هستم بپذیر، نه آنی که در نذرت جلوه ساخته ای
گاهی همین حس باعث شادی است اما وقتی جلوه دم خود را نماین کند جز پشیمانی سودی نخواهدداشت
زندگی به من یاد داد که خودم باشم نه آن چیزی که تو می خواهی
چون چیزی که تو می خواهی درنظرم محال نیست ، اما برای رسیدن به آن باید
خود را بشکنم
پس مرا اینطور که هستم پذیرا باش
می ناز